पाण्यावर आले बगळेजीव तळमळेकुणा पारध्यासाठीमी नाही मोजल्याखूप विसरल्याआठवणीतल्या गाठी
पाठीवरचीचंद्र फुलांचीगोंदण वितळून गेलीकाठावरतीआली भरतीसांज कुणी ही केली
नकोच आताजाता जाताहात पुन्हा तूं हलवूदूर नभातीलअस्मानातीललागली चांदणी लवू
अंतर सोलून काढावे कुणी तशा या कविता उललेल्या अक्षरांनी साकारतात कागदावर...जाणीवेच्या, माझं हे उलनं सलनं असतं सुरूच ..माझ्या जगण्यातून न जगण्यापर्यंत ...
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय वाटतं ... तुम्हाला ?.....!