पाऊस झरताना झाडीचा
सये पाऊस तुझा होतो....
रानामधल्या धानावरून
पाणी गाणी गात ओघळताना
ताटांच्या पानांवरून ताटात
गुद्गल्या करत उतरताना
गार भरल्या रानावनात
आपला नाद घुमवीत जातो...
पाऊस झरताना झाडीचा
सये पाऊस तुझा होतो....
थरारत तू झाडाखाली
चिंब चिंब होत जातेस
नंतर तुला भान नसतं
चिखलातून चालत राहतेस
झरझर धार झरतानाही
तुझा असून तुझा नसतो
पाऊस झरताना झाडीचा
सये पाऊस तुझा होतो....
शेन काढ ... चारा घाल
तुझी कामं चालूच असतात
गुरं मात्र गोठ्यामधली
अजिबात भिजत नसतात
माझं हसणं साहवत नाही
तुला आपला छेडीत जातो
पाऊस झरताना झाडीचा
सये पाऊस तुझा होतो....
अंतर सोलून काढावे कुणी तशा या कविता उललेल्या अक्षरांनी साकारतात कागदावर...जाणीवेच्या, माझं हे उलनं सलनं असतं सुरूच ..माझ्या जगण्यातून न जगण्यापर्यंत ...
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय वाटतं ... तुम्हाला ?.....!