खेडे .....उघड्या रानात ...निपचित निजलेले...भर दुपारी.कुणीच नाही दिसतशिवारभर.
घर न् घरछपराखालीसावली पीत...स्वप्न सजवित.......आठवणीत भिजतानामधेच दचकते.
मनात त्याच्यामारुतीच्या पारामागचीभिंत खचते...?
घडले काही,असले नाही,तरी परंतू ...
चुकचुकते पाल कधीचीभिंतीवरची...सरपटताना...किडे ...मुंग्या चाटताना.
माहित नाहीपुढले काही...भर दिवसाध्या दुपारीसूर्य पहावा ...अन् डोळ्यांवरगच्च अंधारी.
तसेच काहीरणरणणारे...उन्ह्च असते !...काही नसते !
...उन्ह्च असते !!...काही नसते !!
अंतर सोलून काढावे कुणी तशा या कविता उललेल्या अक्षरांनी साकारतात कागदावर...जाणीवेच्या, माझं हे उलनं सलनं असतं सुरूच ..माझ्या जगण्यातून न जगण्यापर्यंत ...
शनिवार, २१ एप्रिल, २०१२
खेडे ...
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय वाटतं ... तुम्हाला ?.....!