मी विसरून गेलोय
रिमझिम पावसाची
चार चार दिवसांची
अविरत झड.
मला आठवत नाही आता
कधी कधी संध्याकाळी
गप्पांच्या गाण्यामध्ये भिजणारा
पाराचा भलामोठा वड.
असा कितीसा काळ लोटलाय या अशा गोष्टींना
आत्ता आत्ताचीच तर आठवण आहे ही.
पण
काळासोबत प्रवाहाच्या दिशा बदलल्या
आणि वाऱ्याच्याही.
आता आठवण्याचा प्रयत्न करत
बसून राहावं गच्चीवर
इतकंच हाती उरलंय माझ्या.
कारण पाऊस पडू लागला की
आपणहून भिजायला जावं लागतंय.
...कुणास ठाऊक पुन्हा भेटेल की नाही.
तो भर रस्त्यात भेटण्याची...
आपसूक भिजण्याची मजा काही औरच.
आता जमवावा लागतो मेळा
वेळा वगैरे ठरवून.
तशी कुणालाच उसंत नाही
... पावसाला अन् माणसांनाही.
कुणास ठावूक
सगळे कुठे गुंतलेत...!!!
- गजानन मुळे
www.facebook.com/kadhichaithemi
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय वाटतं ... तुम्हाला ?.....!