प्लीज मला फक्त
एकदाच माफ कर’
एवढं म्हणण्याइतकंही काही
ठेवू शकलो नाही मी स्वतःजवळ.
एकदाच तर येते ही वेळ आयुष्यात...
एकदाच तर वाटत असते ओढ अनामिक...
एकदाच तर उठत असतं हे काहूर...
आणि एकदाच तर दाटते ही हुरहूर...
एकदाच तर
वाटून घ्यायचं होतं आभाळ.
पण...
एकदाच तर ही गोष्ट टाळली...!
आणि अनेकदा
आठवत बसतो फक्त.
“ऐसा होता तो वैसा होता
वैसा होता तो ऐसा होता”
.............
............
कोऱ्या कोऱ्या कागदावर
निरर्थ अक्षरांची फुंकर
......भलतीच भयंकर !!
- गजानन मुळे
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय वाटतं ... तुम्हाला ?.....!