ती खूप दिवसांनी भेटली
तेंव्हा
सांगत होती काहीबाही
अधीर होऊन
बोलत होती मनसोक्त.
मी मात्र डोळस असून
आंधळा झालो.
आणि चालत गेलो
तिचीच वाट....
चालता चालता
तिच्या ओठांतून ठिबकणाऱ्या
शब्दांच्या प्रवाहात
वाहूनच गेलो अचानक...
आणि नंतर कसोशीनं
प्रवाहाच्या उलट दिशेनं....
पोहत पोहत तिथे पोचलो...
जिथे तिच्या काळजाच्या
किनाऱ्यावर
नक्षी कोरत वाळूवर ...
कुणीतरी केलेलं घर.
आणि नंतर
मीही मग
जाऊन उभा राहिलो...
गुढगाभर पाण्यात
एखाद्या ध्यानस्थ
बगल्यासारखा
सावजाची वाट बघत ...
... ती बोलतच होती ....
... ती बोलतच होती
..........!!
आणि अखेरपर्यंत
सावजासारखा मला तिचा
एकही शब्द सापडला
नाही.....!!
- Gajanan Mule
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय वाटतं ... तुम्हाला ?.....!